ΚΛΗΔΟΝΑΣ τεύχος 1

Μάιος 2005

ΚΛΗΔΟΝΑΣ ο) ουσ.  είδος λαϊκής ερωτικής μαντείας που τελείται συνήθως κατά την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Ρηγανά (24 Ιουνίου, ημέρα του θερινού ηλιοστάσιου): | φρ. αυτά τα λεν στον κλήδονα, δεν είναι λόγια σοβαρά

Η Υπερρεαλιστική Ομάδα Αθήνας ξεκίνησε επίσημα τη δραστηριότητά της με την ιδρυτική της διακήρυξη τον Μάιο του 2005. Η έκδοση του περιοδικού Κλήδονας φιλοδοξεί να αποτελέσει το έντυπο μέσο έκφρασης τόσο των μελών της ομάδας, όσο και καθενός που θέλει να συμμετάσχει ενεργά στην Υπερρεαλιστική περιπέτεια.

Ως υπερρεαλιστική ομάδα δεν θεωρούμε καμία λογοτεχνική, εικαστική, ποιητική κλπ ιδιότητα ως ενοποιητικό στοιχείο όσων συμμετέχουμε σ’ αυτήν. Αυτό που πρωτίστως μας ωθεί στην ανάγκη κοινής δράσης είναι η επιθυμία μας να καταστούμε μέτοχοι της υπερρεαλιστικής εμπειρίας,. Ως εκ τούτου, μέσα στα πλαίσια του υπάρχοντος κοινωνικοπνευματικού περιβάλλοντος πλήρους αδράνειας και στασιμότητας, αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας περισσότερο ως ταραξίες συνείδησης παρά ως καλλιτέχνες.   

Στο παρόν πρώτο τεύχος δημοσιεύονται θεμελιώδη κείμενα από τις Σουρεαλιστικές ομάδες της Τσεχίας-Σλοβακίας, τους Λήντς, του Σικάγο και του Παρισιού. Η εκλογή των κειμένων έγινε με γνώμονα την αποκατάσταση της γνώσης για την δραστηριότητα του υπερρεαλιστικού κινήματος κατά την μετά Μπρετόν εποχή, που εσκεμμένα αγνοείται απ’ τους σύγχρονους μελετητές, αλλά και θέλοντας να υπογραμμίσει την επιμονή των σύγχρονων υπερρεαλιστικών ομάδων στον διεθνή κινηματικό χαρακτήρα και τις επαναστατικές διακηρύξεις του υπερρεαλισμού, καταδεικνύοντας επίσης τη άρρηκτη σχέση της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθήνας με αυτές.  

Από την προγενέστερη περίοδο του Υπερρεαλισμού δημοσιεύονται κείμενα του Benjamin Perét και της Remedios Varo, καθώς και ένα από τα τελευταία και πιο σημαντικά κείμενα πολεμικής ενάντια στον σύγχρονο αστικό πολιτισμό του André Breton με τίτλο «Όχι στον Μιζεραμπιλισμό». Επίσης, ένα εκτεταμένο αφιέρωμα στον πολύ σημαντικό αμερικάνο υπερρεαλιστή ποιητή Philip Lamantia με μεταφράσεις ποιημάτων και κειμένων του, καθώς και δύο αναφορές στους πρόσφατα χαμένους εικαστικούς, την τσέχα Eva Švankmajerova και τον σλοβάκο Karol Baron, αμφότερα ιστορικά μέλη της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Τσεχίας-Σλοβακίας   

Τέλος, δημοσιεύονται τα ευρήματα από μία συλλογική έρευνα με τίτλο «Ένα κάθε μέρα»  που διεξήγαγαν τα μέλη της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθήνας, καθώς και κείμενα, ποιήματα, εικαστικά έργα, συλλογικά παιχνίδια τόσο αυτών όσο και άλλων μελών από τη Σουρεαλιστική Ομάδα στα Γιάννενα.